کاوشگر کاسینی با جمع آوری تصاویر مداومی نشان داد که این توفان زحلی 5 دسامبر گذشته همانند یک نقطه کوچک در نیمکره شمالی زحل ظاهر شد و در مدت کوتاهی تا پایان ژانویه 2011 کل سیاره و تمام حلقه‌هایش را احاطه کرد.
ابعاد این توفان تا قبل از پایان ماه ژوئن در حدود 15هزار کیلومتر اندازه گیری شد و با ثبت 200 روز پایداری به طولانی‌ترین توفان زحل تبدیل شده است.
به گزارش خبرگزاری مهر، دانشمندان ناسا در این خصوص توضیح دادند: "این توفان شبیه به یک آتشفشان در یک سیستم اقلیمی زمین است. به طوریکه یک فشار بالا قبل از اینکه به توفان منفجر شود برای سال‌های طولانی انباشته می‌شود. اما زحل یک سیاره گازی است و بنابراین در این سیاره هیچ سنگی وجود ندارد که بتواند در برابر این فشار مقاومت کند."
یک توفان در این ابعاد آخرین بار در سال 1990 دیده شد اما دوره آن تنها 55 روز بود. این درحالی است که توفان اخیر با 200 روز حضور در زحل یک پدیده ویژه به شمار می‌رود.
این سیاره شناسان افزودند: "این توفان جدید کاملاً متفاوت از آن چیزی است که در گذشته بر روی زحل دیده بودیم."
کاسینی در مدت این 200 روز توانست صدها عکس از این توفان تهیه کند. این تصاویر به دانشمندان اجازه داد که تکامل آن را با جزئیات دقیقی بررسی کنند.
برپایه این بررسی‌ها، اولین گردباد در حدود 35 درجه عرض جغرافیایی شمالی ظاهر شد و به تدریج توانست سراسر سیاره برابر با حدود 5 میلیارد کیلومتر مربع را پوشش دهد.
به گفته محققان ناسا، فاز فعال این توفان پایان یافته است اما چندین توده ابر حاصل از آن هنوز در اتمسفر سیاره باقی است.
